Groen behang

Soms zie ik nauwelijks of geen verschil tussen bepaalde bijen. Zo zijn er bijen die snel heen en weer zoemen en kortstondig duiken in de bloemen van de lathyrusplant. Na beter opletten zie ik dat er een mannetje rondhangt dat zich af en toe op een vrouwtje stort. De mannetjes zijn kleiner dan de vrouwtjes en zien er anders uit. Er blijken echter twee verschillende behangersbijen tegelijkertijd de plant te bezoeken.

De één is een lathyrusbij. Yep, genoemd naar de plant waar ze het liefst nectar en stuifmeel uit halen. De ander is een grote bladsnijder. Ze kunnen allebei ongeveer tot 16 mm groot worden. Beiden hebben strepen op het achterlijf. De lathyrusbij heeft er vijf en de ander heeft er vier. De haartjes onder de buik van de grote bladsnijder zijn rood, maar aan het eind zwart. Die van de lathyrusbij zijn lichtgeel, net als haar strepen. Deze bijen zijn buikverzamelaars, dat wil zeggen dat ze stuifmeel onder hun buik meevoeren naar het nest.

Dit nest wordt bekleed. De meeste behangersbijen, zoals de grote bladsnijder, knippen met hun kaken ronde vormen uit bladeren van allerlei struiken. Met deze groene blaadjes behangen ze als het ware alle wanden en de eindopeningen van nestruimtes. Dat zijn meestal gangen boven, soms onder de grond. De lathyrusbij maakt mortel met leem en zand en vermengt dat vermoedelijk met nectar. Mieren komen wel eens langs om er van te snoepen.

De mannetjes hebben alleen maar aandacht voor de vrouwtjes. Meestal wil zij er niks van weten. Maar wanneer dat wel zo is, bedekt hij met zijn harige voorpoten haar ogen. De grote bladsnijder heeft een string fluffie lange haren aan de voorpoten en er komt zelfs een geurtje van af. Zo weet hij het vrouwtje te behagen.

auteur
Lia Koster
laatst gewijzigd op
gepubliceerd op
uri:urn:uuid
0d1fb27c-0bdc-45d5-a407-2558bea4fcae