Zwevend bontje

Net als voorgaande jaren op ongeveer dezelfde dagen in april verschijnt een zwevend bontje in de tuin. Met zeer snelle vleugelslagen lijkt het te hangen in de lucht. Behoedzaam houd ik mijn hand vlak bij het diertje en voel de luchtstromen veroorzaakt door de snelle bewegingen van de vleugels.

Het insect zoeft weg en zuigt, schijnbaar zwevend voor een bloem van hondsdraf, met de lange tong nectar uit een kelk. Dat doet even denken aan een kolibrievlinder. Door het bruine vachtje zie je dat het dat niet is. De gewone wolzwever, zo heet dit diertje, is kleiner, tot 12 mm groot. Evenmin is het een hommel of een bij, het is een vlieg. Te herkennen aan grote ogen, één paar vleugels (bijen hebben twee paar), korte antennes (voelsprieten). Het verschil tussen man en vrouw zie ik later, op de foto’s waar de snelle bewegingen verstild zijn (vrouwtje heeft ruimte tussen de ogen, bij mannetje komen de ogen tegen elkaar).

De wolzwever heeft geen steekgereedschap en is in mijn ogen een schattig vliegend bolletje wol. Het is ook een vlieg die haar eitjes in het nest van bijvoorbeeld een zandbij deponeert. Tegen de tijd dat die uitkomen, is het verzamelde eten op en de kans is groot dat de larven zelf ook worden opgegeten. Niet zo schattig voor de larven van de bij.

auteur
Lia Koster
laatst gewijzigd op
gepubliceerd op
uri:urn:uuid
3629cd07-ac0f-4bf3-8784-a5cef87413c1